Geçen gün kuzenin balosunu izliyoduk. -ilkokul mezuniyeti bildiğin- çocuğun biri çıktı sahneye...

Çocuk- İdil! Bi sahneye gelir misin?
Çocuğun yanında duran müdür- !!!???
İdil- (çekingen adımlarla sahneye çıkar)
Çocuk- Seni çok seviyorum. (mikrofonu müdürün eline tutuşturararak kıza sarılır)
Müdür- (araya girerekten) Tamam hadi. İdil yavrum sen de geç yerine.


2 saat boyunca sahne önüne yığılarak zıplamış ve terle birlikte kendinden geçmiş öğrenciler şarkıya beni oldukça şaşırtan bir coşkuyla eşlik ediyolardı.

Şarkıyı söyleyen insan (piyanist şantör diye analım) - hadi hadi hadi hadi hadiiii!
Öğrenciler- hadi hadi hadi hadi hadiiii!
Müzik- değişir.
Öğrenciler- hadi hadi hadi hadi hadiiiii! (bence bu beyinlerinin sulandığının kesin bir kanıtıdır ve gecenin acilen sonlandırılması gerektiğini gösterir)
Piyanist şantör- Çocuklar! Şarkı değişti!