İçi Dışı Bir İnsanlar

İnsanlarının Türkiye haritası üzerinde bir il gösterirken zorlandığı fakat Orta Dünya'nın haritasını ezbere çizdiği bu 93 tayfasına bayılıyorum. Bu blogun anıdan sorumlu yazarı olarak (sorunlu mu demeliydim acaba) sizlerle birkaç yaşanmışlığı paylaşmak istedim.


Okulumuz katı kurallara sahip ancak yaptırım gücü yalnızca hazırlık sınıfları üzerinde olan ender okullardan biridir. Unutulmamalıdır ki hazırlık okuyarak yaşıtlarını bir yıl geriden takip etseler de onlar da birer insandır. Onlar da siyah pantolon ve mor bluz ile okula gelmek ve müdür yardımcısının üzerlerine dikilmiş bakışlarını takmamak isterler. Gelin görün ki istek vardır fakat sonuç veremez. Britfish, Goldfish ve ben bir gün ertesi gün siyah kanvaslarımızı kuşanıp okula gelmeye karar verdik. Fakat sabah kalktığımda birden bir önceki günki cesaretimin kırıldığını ve o pantolonu giyip okula gitmenin açık bir şekilde 'yemediğini' damarlarımda dolaşan kanımda müthiş bir adrenalin etkisiyle hissettim. Ve de paşa paşa eteğimi giyerek arkadaşlarımı satmanın verdiği yüz kızartıcı etkiyle okula doğru yollandım. Okula geldiğimde gördüklerim ise beni o an şaşkınlıktan ölecek dereceye getirse de sonradan anlatıp yarılmak için yeterince güzel oldu. Britfish ve Goldfish de okul için ideal 'gri' eteklerini giyip gelmişlerdi! :D Kimse de bir diğerine haber vermemiş. Sanırım bu olay bizim beyinlerimizin ne kadar iç içe çalıştığını yeterince açıklıyor. Teknolojiye gerek yok, biz öğrenci psikolojisiyle işi hallediyoruz.

Bu zihinlerin birbirine çakışık yaşaması birbirimiz hakkında birçok konuda önceden hüküm verebilmemizi de sağlıyor. Goldfish ödev yapmaz. Yaparsa o gün bayram ilan edilir, okullar bi gün süreyle kapatılır, öğretmenler nerde hata yaptıklarını düşünürler. Freshairus adlı hocamız (namıdiğer Halime hoca)(hatta tekerlemesi bile var 'a' ları uzatarak lütfen 'Halime hamile haline bakıp da öyle gel') bize bir yeniyıl ödevi vermişti zamanında. Yılbaşı kartı yapıcaktık. (bu olayda hazırlıktayken olmuştur) Ben hocanın olayın üzerinden bir gün dahi geçmeden verdiği ödevi unutması ihtimaline karşı kartımı üzerine bir kardan adam yapmak suretiyle hazırlamıştım. Sorunum Godfish'in bu ödevi yapmayacak olmasıydı...

jelly:hey gold ödevini yapmadın değil mi?
gold: ne! nasıl? ödev mi vardı!!! cnbc-e de şu vardı...bıdıbıdıbıdıbıdı....
jelly: panik yapma.(arkada tuttuğum elimi süper kahramanmışçasına çıkarıp gold'a uzatark) yapmıycağını biliyordum ve ben senin için de bir tane yaptım!
gold: ah ne diyceğimi bilemiyorum. öncelikle beni bu kadar çok sevdikleri için aileme ve bu ödülü bana kazandıran jüri üyelerine teşekkür ediyorum (bunları duymak da güzel olabilirdi tabi:)ama olaylar böyle gelişmedi)
gold: nasıl yani jelly sen beni ne kadar zamandır tanıyosun da ödevi yapmıyacağımı düşünüp benim için yapıp getiriyosun! Bu ne cürret bunu kabul etceğimi sanıyosan yanılıyosun!! ...
İşte o günden beri görüşmüyoruz..Kartı resmen yüzüme fırlattı..Etek olayının üstüne bu tuz biber oldu...
:D Tamam tamam bu sefer gerçek cümle gelsin;
gold: Ah melaykem bitanemsin seni seviyorum muck muck muck!!
Bi işin içinde gold ve ben varsak o olay her zaman mutlu sonla biter.




Bir de birçok yanlış anlaşılmamız vardır bizim. Bu anıya ben 'Yaftalamadan düşün anısı' diyorum:D..
Goldfishle tanıştığımız ilk gün

jelly. alicia keys sever misin?
gold: (kim dedi ya anlamadım ama sorarsam 'salak' ya da 'sağır' der sanırım en iyisi sormamak) ımm hayıır. O da kim ki? (belki açıklar. du bakalım)
jelly: (cahil!) ımmm oldu o zaman
gold: (kendini beğenmiş) ihiihihi!!

Sonra bu taraflar zamanla birleşir...

mosquito: Lord of The Rings'i izlediniz mi?
jelly: (ne ne ne anlamadım yuvarladı yav. gold biliyodur belki du bakıyım)
gold: (ne ne ne anlamadım yuvarladı yav. jelly biliyodur belki du bakıyım)
jelly: (ahanda o da bilmiyo.idare de edemiycez durumu)
gold: (ahanda o da bilmiyo.idare de edemiycez durumu)
jelly-gold: ne? hayır, hiç duymadık.
mosquito: (Allah allah nasıl ya. aman neyse) işte orda şöyle böyle öyle şöyle derken Lord of The Rings ondan bundan şundan gelmiş gitmiş
gold-jelly: hııı biliyoruz yaa!
mosquito: (hı oh salak değillermiş)



Efendim daldan dala atlıyorum ama bu blogda bana 'Aşık olunca söyliycek' ya da 'Şu konuyu anlatmamalısın' diycek bir Semra Hanım olmadığından dolayı ben atlıya atlıya gidicem yine.

Biz 2009 yılı 9-D insanları tezahürat yapmayı severiz. Bir gün bir futbal maçımızda hiç izleyici yoktu. Ben durumun şaşkınlığının beynime gönderdiği şoktan dolayı olsa gerek kendi başıma bağırmaya başaladım. Ta ki...

jelly: laylaylaylaylaylaylaylay laaayy haaaa dokuz deeee!!!!
dışardan gelen uyarıcı melek: şey ımm jelly yav.bu hazırlık maçı. asıl maça sakla kendini istersen ha güzelim?
jelly: (basket sahasından kendisine alaycı bakışlar fırlatan küçük çocukalara göz ucuyla bakarak) kurtar beni görünmez yap!

Bu kadar rezillik sanırım sizi birkaç gün idare eder. Devamı elbette gelicünk :D