Belirli günler ve haftalarda kar yağsın(yılbaşı, 27 ocak falan) ona lafım yok.
Bugün hava karardıktan sonra yaşadığım duyguların aslında bugüne özgü olmadığını anlamam çok uzun sürmedi. Ben yılın bu zamanlarında içimdeki hava kabarcıklarının birleşip içeride bir kara deliğe dönüşmesi paranoyasıyla yaşıyorum. Sanki renkler daha soğuk, sözler daha anlamlı, tanıdıklarınız daha uzak geliyor insana. Sanki soğuk insanın damarlarındaki kanı donduracak kadar güçlü. Placebo dinlediğimde hüzünlenip eskiden sevdiğim insanları düşünüyorum mesela ama şu sıralar her seferinde derinden etkileyen şarkı Crystal Castles'dan Vanished. Her nota yüzünüzü yalayarak geçerken sanki sizi kendinizden ve dünyanızdan koparıp başka evrenlerin kapısına bırakıyor ansızın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder