Thoughts&Notions

Kitap isminden çalıntı bir başlık yapmak kötü. Sonbahar bitse de hala o manzarayı aklımdan çıkaramıyorum. Derin düşüncelere dalıyorum. Günlük soru kotamı doldurdum sanırım. İnsanları çözümlemeden duramıyorum. Yüzlerin altındaki gizemli düşüncelerin, kişiliklerin bana haz verdiği kesin. Okuldan döndüğümde yalnızlığımı da alıp çay bahçesine gidiyorum ve bir sıcak çay içiyorum. Sonra yürüyen insanları izliyorum. Çoğu insanın içinde bir çocuk görüyorum. Yaşları ne olursa olsun herkesin içinde yaşlanmayan bir çocuk var. Bunu bilmek gülümsememe neden oluyor. Elbette herkesin bir derdi var. Bu konuda yalnız olmadığım kesin. Çay içimi ısıtıyor. Ghost Orchid dinlerken biraz daha kalıp insanları gözlemliyorum. Sararmış yapraklar.. Yağmur kokusu.. Sonbahara ilk defa bu şekilde bakıyorum. Önceden benim için hüzünden fazlası değildi. Şimdi ise huzur, sessizlik.. Hiç gök gürültüsünden bir parça dinlediniz mi? Fonda piyano sesleri olduğunu hayal edin. Doğanın müzik gücü bu olsa gerek. Ve aylardan Aralık. İnsanlar artık evlerinde..


The Ghost Orchid - Ana Mir